Napisz coś pozytywnego

[obyty.z.cu]

trzeba myśleć pozytywnie...
inni maja gorzej i nie narzekają, więc i ja nie narzekam
bo ja mam duży zapas tramalu

[Anette28]

trzeba myśleć pozytywnie...
inni maja gorzej i nie narzekają, więc i ja nie narzekam
bo ja mam duży zapas tramalu

obyty Ty zawsze narzekasz w sposób optymistyczny więc czytając twoją wypowiedź zawsze pierwsza reakcja to uśmiech, dopiero później
ale takie podejście daje wiarę innym cierpiącym

[Tubisia]

bo ja mam duży zapas tramalu

O właśnie ja też mam, i staram się zbytnio nie narzekać A z pozytywów ma jutro urlop i mój Paweł też ma

[obyty.z.cu]

jest nadzieja..
choruje na przewlekłe zapalenie zatok..nie wyleczone pewnie od 2 lat, raz lepiej ,raz gorzej..
ostatnio poszło ostro, więc chodziłem kaszląc ,chrząkając, zielona wydzielina ..ech, aż wstyd było kiedy trzeba się było tego pozbyć, takie plucie że ech..
No i pozytywne jest to, że po przeróżnych antybiotykach dostałem "Levalox 500", czyli

Lewofloksacyna jest syntetycznym lek przeciwbakteryjny z grupy fluorochinolonów III generacji.

I to działa..co prawda wymagało to od mojego lekarza przeszukania odpowiednich ulotek w necie ,ale dał radę,
Jak mówi tak rzadko się to przepisuje, a ja w myślach dodałem bo rutyna przeszkadza..
Ale fakt, muszę przyznać że takiego lekarza rodzinnego polecałbym wszystkim.
Nie kombinuje, słucha, czasem i podzieli się nawet swoimi myślami spoza leczenia...
Dziś wymusiłem na nim następną porcję leku, mam nadzieję że wreszcie wyleczę te zatoki.
No bo ile można spać w pozycji pół leżącej

[Bizonik]

Obyty ja też walczyłem z zapaleniem zatok. Przez 2
Lata prawie non stop mialem zapalenie az trafiłem do laryngologa który zrobił posiew dobrał antybiotyk, kazał płukać zatoki solą fizjologiczną i uwaga kazał wygrzewać głowę/ zatoki pod lampą solarną. Lampa solarna bardzo pomogła wysuszyła zatoki a antybiotyk i płukanie zaleczyło. Po całej tej operacji dostałem prykaz aby zimą raz na tydzień iść do solarium na 5 minut. I to działa od 4 lat nie miałem zapalenia zatok.

[Noelia]

ale takie podejście daje wiarę innym cierpiącym

Potwierdzam
No ja co prawda nie cierpię fizycznie, ale psychicznie to u mnie bardzo kiepsko...

A z pozytywów ma jutro urlop i mój Paweł też ma

My ostatnio co rusz zaliczamy sprzeczkę na temat urlopowego wyjazdu...
Jego już gdzieś ciągnie, a ja sobie nie wyobrażam żadnej wycieczki czy wyprawy, dopóki nie będzie miał pełnej remisji.
Może przesadzam, może przewrażliwiona jestem, ale co to dla mnie za wypoczynek, jak nonstop się będę zamartwiać, czy coś się nie stanie, zaraz sobie jakieś krwotoki wyobrażam, a szpital hen daleko i w ogóle nie wiadomo gdzie... itp. itd.

co prawda wymagało to od mojego lekarza przeszukania odpowiednich ulotek w necie ,ale dał radę

Czytanie ulotek w necie, jakbym widziała naszą rodzinną
Ona się uczy o NZJ na przykładzie mojego męża, może jej się przyda na przyszłość
Ale najważniejsze, że jest czujna, troskliwa, wręcz lekko nadgorliwa, zleca mnóstwo badań, wszystkie leki bez problemów przepisuje ze zniżkami itd., więc i tak doceniamy

mam nadzieję że wreszcie wyleczę te zatoki.

Trzymam kciuki

Po całej tej operacji dostałem prykaz aby zimą raz na tydzień iść do solarium na 5 minut. I to działa od 4 lat nie miałem zapalenia zatok.

O wow, pierwszy raz słyszę, że solarium może być korzystne....zawsze byłam przeciwniczką

[obyty.z.cu]

Tubisia napisał(a):
A z pozytywów ma jutro urlop i mój Paweł też ma

My ostatnio co rusz zaliczamy sprzeczkę na temat urlopowego wyjazdu...
Jego już gdzieś ciągnie, a ja sobie nie wyobrażam żadnej wycieczki czy wyprawy, dopóki nie będzie miał pełnej remisji.
Może przesadzam, może przewrażliwiona jestem, ale co to dla mnie za wypoczynek, jak nonstop się będę zamartwiać, czy coś się nie stanie, zaraz sobie jakieś krwotoki wyobrażam, a szpital hen daleko i w ogóle nie wiadomo gdzie... itp. itd.

no własnie , chyba nie tak trzeba.
CU to wredna przewlekła choroba, więc wstrzymywanie planów urlopowych z przesłaniem , " że kiedyś będzie lepiej i wtedy pojedziemy " to akurat nie najlepsza opcja.
To coraz większe zamykanie się w domu i chorobie. Odsuwanie się od życia ..
To zły kierunek, bo na taką pełną remisję to można czekać...długo
Trzeba żyć tu i teraz, pozytywnie, oczywiście że z pełną kontrolą choroby.
Wielu potwierdzi, że właśnie takie urlopy pozwalają wyciszyć chorobę, dac oddech od ciągłego szarpania się z nią...
Jedźcie gdzieś i dajcie sobie chwile wytchnienia..nie daj mu się zamknąć w domu .
I tak dostaje już dosyć po psychice ograniczając się we wszystkim i wszędzie

[Noelia]

kiedyś będzie lepiej i wtedy pojedziemy

Nawet dokładnie takich słów używałam

To zły kierunek, bo na taką pełną remisję to można czekać...długo
Trzeba żyć tu i teraz, pozytywnie, oczywiście że z pełną kontrolą choroby.
Wielu potwierdzi, że właśnie takie urlopy pozwalają wyciszyć chorobę, dac oddech od ciągłego szarpania się z nią...
Jedźcie gdzieś i dajcie sobie chwile wytchnienia..nie daj mu się zamknąć w domu .
I tak dostaje już dosyć po psychice ograniczając się we wszystkim i wszędzie

Tak, dałeś mi do myślenia trochę...
Wiem, że nie mogę przesadzać oraz że moja nadwrażliwość, przeczulenie, fobie i obsesje działają niekorzystnie na jego psychikę.
Ostatnie, czego by chciał, to żeby jego choroba wpływała jakoś również na mnie.
Ale tak jest niestety, to jest przecież oczywiste.
No i trudno, niczyje życie nie jest idealne, każdy ma jakieś problemy i często "pod górkę".

Aż mi się przy tej okazji przypomniała jego lekka "paranoja" z początków chorowania, że niby ja zacznę się nagle interesować innymi - w sensie zdrowymi i "bezproblemowymi" - facetami
Ile absurdalnych aluzji...
O matko, całe szczęście, że szybko mu ta dziwna "faza" przeszła

Taki prawdziwy urlop, nowe miejsce, przyroda na pewno uspokajają i wyciszają jelita...o ile się wszystko uda i nie będzie żadnych problemów.
Sama nie ogarniam, dlaczego się tak negatywnie nakręcam, bez sensu.
Przydałoby nam się bardzo takie totalne oderwanie od chorobowej rzeczywistości, żeby chociaż na parę chwil zapomnieć o tych nieprzyjemnościach.
Tylko jednak trudno zapomnieć, skoro cały czas trzeba się kontrolować, tyle leków codziennie, dieta.

A mnie taki wyjazd martwi, wątpię, żeby udało mi się wyluzować, bo się zwyczajnie bardzo boję o niego

To coraz większe zamykanie się w domu i chorobie. Odsuwanie się od życia ..

Tak ogólnie to on się absolutnie "nie zamyka w domu".
Chodzi do pracy i na siłkę, w każdy weekend gdzieś wychodzimy ze znajomymi, jak była bardziej znośna pogoda to jeździliśmy na rowerze po lasach, różne aktywności czy gry z młodą (a pięciolatka to ma niewyczerpane źródła energii ) itp.
W sumie to żyjemy jak przed diagnozą, no jedynie na CrossFit jeszcze nie odważył się wrócić.
Ale tutaj jest jednak w miarę blisko do szpitala z dobrym oddziałem gastro, do naszej lekarki itd., więc to daje spokój i komfort psychiczny.
A wakacje gdzieś dalej to już inna sprawa...

A odnośnie tematu wątku to nawet nie napiszę nic pozytywnego, bo coś mam mega depresyjne dni ostatnio

[-Ania-]

Na trzecich prenatalnych okazało się, że z Anielki zrobił się... chłopak. Najprawdopodobniej będzie więc Dominik. Termin przyjęcia do szpitala na CC mamy na 6 grudnia, ale czy CC będzie wcześniej (teraz leżałam dwa razy w szpitalu z niedoboru magnezu) czy później - np. 7 grudnia, to się okaże. Dzidziuś wyczerpał mój organizm prawie do cna ( HG 10.0) i wszystkie wyniki morfologii, elektrolitów poniżej normy. On ma się dobrze, ja troszku mniej, ale mam nadzieje dotrwać do końca

Wczoraj kupiliśmy wózek 3w1 (głęboki, spacerówka, fotelik samochodowy) i wanienkę ze stelażem, więc wszystko gotowe

Ania

[Tubisia]

O rany Trzymaj się tam - paczka pójdzie z chłopięcymi ciuszkami zatem

[Noelia]

Najprawdopodobniej będzie więc Dominik.

On ma się dobrze, ja troszku mniej, ale mam nadzieje dotrwać do końca

Cały czas, niezmiennie trzymamy kciuki razem z A.
A imię super!

[obyty.z.cu]

zrobił się... chłopak. Najprawdopodobniej będzie więc Dominik.

no to gratuluje

a z pozytywów, to niniejszym informuje, że dzisiaj jest środa...do weekendu coraz bliżej
U mnie to oznacza, mam nadzieję, że wszystko wreszcie wróci do jakiejś "normy "...cokolwiek to znaczy

[Noelia]

Pierwszy śnieg
Uwieeelbiam

Poza tym pierwszy raz w życiu upiekłam brownie i wyszło pyszne
Także całkiem pozytywny dzień

[S_Gosia]

Pierwszy śnieg
Uwieeelbiam

ja tylko wtedy lubię śnieg, gdy jest go dużo, jest mrozik i świeci słoneczko....
albo gdy z nieba lecą wielkie płaty śniegu....

w pozostałych przypadkach nie cierpię zimy

[Anette28]

ja tam śniegu nie widziałam od trzech lat