Operacja Artura / 16.10.10 Artur zmarł

[Marky]

"Umiera się nie po to żeby przestać żyć, lecz po to by żyć inaczej." - Paulo Coelho

Dagusiu mam nadzieję, że mnie zrozumiesz

[Raysha]

jestem w szoku...
Trzymaj się tam jakoś

[Daga]

dziękuję wszyskim, nie wiem co mam napisac, cały czas mi sie wydaje ze Artus jest ze mna że jutro do niego pojade i bedziemy gadac jak zwykle o pierdołach. Nie dał rady, Boże nie dał rady. Kocham Cię i nigdy nie przestanę. Jeszcze raz dziekuje wszystkim za wsparcie, jesteście kochani

[sztaba]

Daga.
Piszę tego posta od kilku minut, i co napiszę, to kasuję - bo tak naprawdę nie ma słów, którymi mógłbym wyrazić to co w tej chwili czuję.
Przyjmij wyrazy współczucia...

[Kropelka]

Wyrazy współczucia

[bershka]

Boziu moje kondolencje

[Tomy]

Wyrazy współczucia

[Bartek_TM]

Bądź twarda i się nie załamuj. Z tego co wyczytałem macie syna. Wiem, że ci ciężko ale pomyśl, że masz jeszcze dla kogo żyć. Życie czasem nas bardzo dotkliwie doświadcza. Czasem przerasta to naszą wyobraźnię. Trzymaj się mocno.

[Grzyb333]

Zrozumiałem dzisiaj, że internetowi znajomi są mi bardziej bliscy niż myślałem. Fajnie było pisać na forum kiedy wszystko było dobrze. Teraz utratę Artura, którego znałem jedynie z postów jego i Twoich Dago odczułem dotkliwie osobiście.

[Magda2313]

Od pół godziny zastanawiam się co napisać, bo tak jak my wszyscy nie mogę w to uwierzyć....brak mi słów....

Przyjmij wyrazy wspólczucia


[*] [*] [*]

[magCUmar]

Mimo, że sie nie udzielaliśmy w tym wątku, cały czas go śledziliśmy i trzymaliśmy kciuki za poprawę. Jesteśmy nowi tutaj ale mimo to dotknęła nas ta wiadomość. Dago przyjmij nasze najszczersze wyrazy współczucia i słowa wsparcia. Twój synek Cię teraz potrzebuje.

Magda i Mariusz

[KrzysiekŻyrek]

Wyrazy współczucia

[Agu]

Wyrazy współczucia, trzymam kciuki BARDZO MOCNO za ciebie i twoją rodzinę. Wierzę, że będzie dobrze, mimo, że to bardzo smutne

[CAMPARI34]

ja tez współczuję

[Szaraja]

Daga, poznałam Was kilka lat temu, zawsze uśmiechnięci, weseli, pełni optymizmu. Wiem, że teraz trudno o optymizm, a każde słowo będzie nie na miejscu. Ale patrząc już w przyszłość zdaję sobie sprawę, że będzie potrzebna Wam pomoc i zawsze będziecie z Szymkiem mogli ją otrzymać od swojej jelitowej rodzinki.
Jestem z Tobą i modlę się za Was, nawet w tej sytuacji wierzę, że czas leczy rany, a choć to truizm, to ma w sobie głęboką mądrośc.
Trzymajcie się cieplutko