Witam was wszystkich?

[glennbartels]

Czesc, miesiac temu zdiagnozowano u mnie CU, mam 38 lat, do tego czasu nie wiedzialem wogole co to jest.., teraz nawet nie wiem co z tego bedzie, im wiecej czytam tutaj na forum tym bardziej mam stracha Biore leki "Claversal Micropellets 1,5g" na poczatku bralem 3 saszetki, teraz dwie a za miesiac mam brac tylko jedna.

Po wykryciu choroby i zaczeciu leczenia, mialem po dwoch dniach bardzo duza poprawe, po kilku dniach bylo juz wszystko OK, teraz jem juz wszystko, pije mleko, i do toalety chodze raz na dzien, nie mam zadnych problemow...

Jak czytam co niektorzy maja z ta choroba to sie boje ze u mnie moze byc to samo..., chcialbym sie zapytac ile % chorych na CU ma usuniete jelito grube?

Mieszkam w Niemczech i tez tu jestem leczony..

Pozdrawiam

Glenn

[Anette28]

Witaj,
zapraszm do link

Jak czytam co niektorzy maja z ta choroba to sie boje ze u mnie moze byc to samo..., chcialbym sie zapytac ile % chorych na CU ma usuniete jelito grube?

nie możesz tak podchodzić do choroby, ze spokojem, jedni przechodzą Cu bardzo ciężko, inni latami mają spokój

[atabe]

Dokładnie. Zgadzam się z Anette28 . Każdy choruje inaczej i po prostu trzeba myśleć pozytywnie. Na forum najczęściej udzielają się osoby z cięższym przebiegiem i problemami . Ale są też osoby z wieloletnią remisją /ja 11 lat/. No i leki coraz lepsze i dostępniejsze

[EmiliaW]

Witam również

[obyty.z.cu]

Czesc, miesiac temu zdiagnozowano u mnie CU, mam 38 lat, ......
Jak czytam co niektorzy maja z ta choroba to sie boje ze u mnie moze byc to samo..., chcialbym sie zapytac ile % chorych na CU ma usuniete jelito grube?

każdy nowo zdiagnozowany zaczyna od zadawania pytań dlaczego ja, co jest przyczyną, skąd to u mnie, kto w rodzinie choruje..no i oczywiście rak..
Rak nieborak straszy każdego , i tych z CU i zdrowych w tym samym %.
Tyle, że wraz z upływem lat chorowania u nas ten procent rośnie.
Ale to po nastu latach chorowania dopiero . U zdrowych też wraz z wiekiem ten procent też rośnie.
W naszych chorobach to trzeba jak najszybciej wyedukować się w chorobie, ale na podstawie wytycznych leczenia, publikacji medycznych, ale i dietetyków klinicznych dla naszych chorób.
Tu "zwykły" dietetyk to za mało.
Wraz z latami chorowania, dopada nas też zwątpienie w skuteczność leczenia.
Stres i nerwy do tego plus nieumiejętność ustalenia sobie DIETY DO AKTUALNEGO stanu jelit i mamy gotowy scenariusz na zaostrzenie, a tu już wpadamy w depresję.
Warto wtedy też korzystać z porad psychologa klinicznego, rozmowy z nim potrafią przywrócić powrót do normalności.

Czyli zamiast się zamartwiać, to trzeba zrozumieć, że chorobę trzeba zaakceptować, ale to nie znaczy poddać się, a poprzez edukację zapanować nad nią.
Czasem to wymaga też zmiany priorytetów i przemeblowania życia.
No i nie zawsze jest stan zapalny, bardzo często mamy też kilkuletnie remisje.
Ja mam usuniete j. grube po 30 latach chorowania. Stomia jest bardzo ok. , ale ta stomia może być czasowa, a później zespolenie jelita i "prawie nówka po liftingu".