lekarz rodzinny nie widział związku między biegunkami, a anemią i przepisał mi żelazo. Po pół roku (czyli teraz) podczas badań okresowych okazało się, że nadal mam anemię. Poszłam więc prywatnie do gastrologa, który zrobił mi badania (wiadomo rurka i te sprawy) i wyszło CU, jeszcze czekam na wyniki badania histocośtam. Na razie zapisał mi Pentasę 1g, ale z tego co czytam na forum to coś mało, ale lekarz powiedział, że woli poczekać na wycinki (do odbioru za 2 tygodnie). Czuję się przez to brzydka i "nieświeża", dziwię się że mój mąż jeszcze na mnie leci
Potrafię wiele wytrzymać, ale ta schiza ze srankiem mnie tak dobija, że nie chce się z domu wychodzić, czasami mam wręcz ataki jakiejś paniki przed wyjściem 
Na razie jestem załamana, mimo tego że wiem że nie jest to najgorsza choroba na świecie, jednak "te momenty" sprawiają, że jest dla mnie bardzo upokarzająca. Fajnie że nie jestem sama, z drugiej strony szkoda że jest nas aż tyle 
No, ale zabieram się do nadrabiania lektury forum (przynajmniej do czasu aż kierowniczka mnie nie ochrzani że na necie w pracy siedzę 
...)
Pomyśl,że niektórzy ludzie mają o wiele gorzej(ja tak sobie powtarzam i od razu mi lepiej) Rozumiem co czujesz bo to jest trudna sytuacja,ale musisz myśleć o tym że bedzie wszystko dobrze.Pozdrawiam 
