CU, CD i inne zapalne choroby jelit

http://themighty.com/2015/09/to-the-wom ... g_a_bikini

jestem na tak

Meeeega brawa za odwagę !

Rzeczywiście, trzeba mieć najlepszej próby hart ducha. Ażeby publicznie odsłonić nasze różnorakie defekty. Być może wyjście na plażę jest możliwe, ale wejście do wody już nie za bardzo, z taką ilością drenów, (prawdopodobne jest odklejenie), i zainfekowanie. Aczkolwiek sam wchodzę do wody i pływam, z ileostomią, worek jest niewidoczny i obciągnięty dwoma pasami przepuklinowymi. Staram się aby stomia była spokojna, nie objadam się, nie jem rzeczy powodujących częste defekacje. Możliwe jest normalne życie, trzeba tylko trochę pomyśleć, żeby nie zdarzyła się przypadkowa awaria.

Świetny artykuł taki pozytywny
http://zdrowie.gazeta.pl/Zdrowie/7,1015 ... aznie.html

powinien być zalecany wszystkim do przeczytania..ze zrozumieniem.

Kolejny dowód na to, że choroby jelit to "niepełnosprawność", której nie widać. Jednocześnie ważne jest to, żeby uzmysłowić sobie, że nie ma się czego wstydzić, bo choroba to nie powód do wstydu, a taka odwaga, jak chłopaka z artykułu, to powód do dumy.

Tylko jak my o tym trąbimy to przechodzi bez echa, a jak ktoś za granicą napisze to go przedrukują.

Mamcia pisze:Tylko jak my o tym trąbimy to przechodzi bez echa, a jak ktoś za granicą napisze to go przedrukują.

Święta racja

Mamcia pisze:Tylko jak my o tym trąbimy to przechodzi bez echa

kropla wody drąży skałe, gdyby nie "

Mamcia pisze: jak my o tym trąbimy

"
inni by nie pisali i nie przedrukowaliby ,a to potwierdza regułę=zasadę.
Trzeba 1000 razy pokazać,żeby ktoś przeczytał i ..zalinkował *
*/ ..tę ZASADĘ WŁAŚNIE WYMYŚLIŁEM
.

Święta racja

sorki,wiem,manipulacja,ale w dobrym celu
sorki

A tak naprawdę,to ważne jest ,by pokazywać takie tematy,bez względu na autora.Dla chorych liczy sie każde wsparcie .

obyty.z.cu pisze:A tak naprawdę,to ważne jest ,by pokazywać takie tematy,bez względu na autora.Dla chorych liczy sie każde wsparcie .

tu nasuwa się jedno przysłowie-cudze chwalicie swojego nie znacie

obyty.z.cu pisze:A tak naprawdę,to ważne jest ,by pokazywać takie tematy,bez względu na autora.Dla chorych liczy sie każde wsparcie .

Najważniejsza jest edukacja społeczna. Moja kierowniczka odradzała mi powrót do pracy, bała się, nie wiedziała czego ma się spodziewać. Wyobrażała sobie niepełnosprawną, nieprzydatną osobę z przyklejonym worem, który śmierdzi, odkleja się i utrudnia życie. Dopiero, gdy wróciłam do pracy i gdy się przekonała jak to wszystko naprawdę wygląda, otworzyły jej się oczy i przeprosiła mnie za swoją niewiedzę. Była w wielkim błędzie. Nigdy nie znała nikogo ze stomią i jej wyobrażenia o tym bujały wysoko w obłokach, bez kontaktu z rzeczywistością. Nie spodziewała się, że stomia wkroczyła w XI wiek, a czasy, gdy woreczki faktycznie odklejały się i może nawet śmierdziały, dawno się skończyły. Ludzi trzeba po prostu uświadamiać. Wtedy i nam i im będzie łatwiej:)

Monika Kuszyńska: Przestałam szukać cudu

Ile lat zajęło Pani zaakceptowanie faktu, że nie uda się Pani chodzić na własnych nogach?

Pogodziłam się z tym, ale nie tracę nadziei. Wszystko się może zdarzyć. Póki żyjemy, jest szansa, że coś się zmieni. Od pewnego czasu faktycznie nie zaprząta to mojej głowy. Przez pięć lat, czyli niemalże do chwili, gdy wystąpiłam na Festiwalu Integracja Ty i Ja, byłam skupiona na rehabilitacji, wyjazdach do szpitali w Indiach, w Rosji...

Szukała Pani cudu, gdzie tylko się dało?

Tak, to był mój cel. Ale kiedy wróciłam na scenę i zobaczyłam, że w tej formie to się sprawdza, że to ma głębszy wymiar, to mi to bardzo pomogło. Przestałam szukać cudu za wszelką cenę i zwyczajnie pozwoliłam sobie na... ŻYCIE. I zaczęło mi się bardzo dobrze żyć.

http://www.niepelnosprawni.pl/ledge/x/2 ... 12.11.2015
no właśnie,...trzeba znaleźć swoje przesłanie,nowe życie i iść do przodu.
Niepełnosprawność,choroba to nie koniec świata,tylko przemeblowanie priorytetów.

http://www.rmf24.pl/fakty/swiat/news-wz ... Id,1926259

"Drogi Święty Mikołaju, proszę, jeśli potrafisz, spraw żeby życie mojej mamy było lepsze, żeby nie czuła się chora cały czas - byłabym bardzo wdzięczna" - taki wzruszający list napisała 11-letnia Bobbie-Mae Chalk. Na Twitterze opublikowała go matka dziewczynki, która cierpi z powodu choroby Leśniowskiego-Crohna.

Czytaj więcej na http://www.rmf24.pl/fakty/swiat/news-wz ... ign=chrome

dzieci to największy skarb...a ich miłość jest..bezwarunkowa