Cześć wszystkim :)

[Laiti]

Cześć,

Mam na imię Monika i jestem nowa na forum. Postanowiłam przywitać się i przedstawić Wam swoją historię.

Crohna zdiagnozowano u mnie w zeszłym miesiącu, chociaż można było zrobić to dużo szybciej. Moje chorowanie zaczęło się 5 lat temu. Schudłam około 10 kg, ale obwiniałam o to nieregularny i niezdrowy tryb życia. Na wakacje wycięto mi wyrostek robaczkowy, a w badaniu histopatologicznym po operacji było napisane "zapalenie końcowego odcinka jelita krętego". Zaczęły się moje wizyty u gastroenterologa, który przez około dwa lata przyjmował mnie co kilka miesięcy, zlecał badania krwi lub moczu, nic nie stwierdził. Raz na jakiś czas pobolewał mnie brzuch, ale było to do zniesienia.

Trzy lata temu lekarka rodzinna wysłała mnie na gastroskopię, w której wyszło, że mam owrzodzenie dwunastnicy. Gastroenterolog przepisał leki, zalecił dietę. Przestrzegałam wszystkich zaleceń, chociaż po lekach IPP bardzo źle się czułam, wymiotowałam. Kiedy po kilku miesiącach na kontrolnej gastroskopii okazało się, że nic nie pomaga, odstawiłam leki, po których czułam się okropnie, ale nadal przestrzegałam diety. Bóle i inne dolegliwości mijały. Długo czułam się dobrze.

W zeszłym roku byłam narażona na duży stres i znowu pojawiły się u mnie bóle brzucha, ponadto wymioty i biegunki. Lekarze stwierdzili, że to zespół jelita drażliwego. Zmieniłam dietę, brałam leki i wszystko było dobrze. Do marca tego roku.

W marcu dostałam tak silnych boleści, że nie mogłam obejść się bez pogotowia. Lekarz zaczął podejrzewać Leśniowskiego-Crohna i wysłał do szpitala wojewódzkiego na badania, jednak szpital wyznaczył dość odległy termin, dlatego przeleżałam tydzień w szpitalu w swojej miejscowości, aby mnie trochę wzmocnić (miałam też silną anemię). W kwietniu zrobiono mi wreszcie kolonoskopię, gastroskopię i tomograf w szpitalu wojewódzkim (gdzie też spędziłam tydzień). Lekarz stwierdził Crohna, przepisał leki na żołądek, bo owrzodzenie nie minęło, kazał zgłosić się do gastroenterologa i puścił do domu.

Nie minął tydzień od mojej wizyty w szpitalu, kiedy trafiłam ponownie na pogotowie. Ból brzucha był tak silny, że nie mogłam się ruszyć. Mogłam tylko płakać i wrzeszczeć. Okazało się, że mam zapalenie otrzewnej i trafiłam od razu na stół operacyjny. Po trzech godzinach obudziłam się bez fragmentu jelita cienkiego, za to ze stomią czasową.

Teraz jestem już 3 tygodnie po operacji. Czuję się słaba, bo schudłam kolejne 10 kg (teraz ważę 35). Powoli nabieram sił i czekam na wizytę u gastroenterologa, aby kontynuować leczenie. Chwilowo nie jestem w stanie sama wykonywać niektórych czynności, takich jak gotowanie, sprzątanie czy w ogóle chodzenie na dystans dłuższy niż kilka metrów. Ale liczę na to, że z czasem wszystko się poprawi. Muszę tylko się starać.

[mgiełkaa]

Witaj

[JOANNA86]

Witaj!!!

[iza121]

Cześć

[wilkson]

Siemasz:)

[Orzelek]

Cześć

[kalatos]

Uszanowanie

[langusta]

Witaj!

[Baby]

Laiti, hej jesteś bardzo silna. Trzymaj się z wracaj do zdrowia

[atabe]

Widzę , że optymistycznie patrzysz w przyszłość, co bardzo cieszy . Szybkiego powrotu do formy i duuuużo zdrowia

[Aga95]

Witaj Wracaj szybciutko do zdrowia, pozdrawiam

[vanessa_9]

Hej:-) podstawa to wiara i wytrwalosc:-) wszystko bedzie dobrze:-) zdrowka:-)

[maggie0278]

Witam!

[forsaken81]

Witaj. Też jestem tu nowa i pochodzę z Twojej okolicy. Dokładnie ze Świebodzina.
Powodzenia w walce z chorobą. Pozdrawiam Kasia

[Karaoke]

Witaj. Dużo, dużo zdrówka..